Text 1 by: Nevi Kaninia - Photo and text 2 by: Achilles Nasios
Στην αρχή έμοιαζε με τόπι.
Το κοίταζα με την άκρη του ματιού μου μέσα στα χόρτα,
ακόμα λίγο ζαλισμένος από το χτύπημα στο κεφάλι.
Όταν άρχισε να λάμπει το κίτρινο
άκουσα μία μουσική σιγανή σαν παράκληση.
Έφυγα το πω και στους άλλους που κάθονταν στο γρασίδι
λίγο πιο κει.
“-Έπεσε ένα τόπι από τον ουρανό στο κεφάλι μου”.
Όταν γύρισα
είχε μείνει μόνο η μουσική.
2.
Τριγυρνούσα ώρες μέσα στο δάσος εκείνο, αποφασισμένος να καταφέρω να βρω τις ιδιαιτερότητες μέσα στο σχετικά μονότονο τοπίο. Περπατούσα πλάι στο νερό, θυμάμαι, θαυμάζοντας την αριστοτεχνική δουλειά των καστόρων. Πολλά ροκανισμένα δέντρα είχαν ήδη πέσει κατά μήκος της ακτής. Εκεί, καθώς βάδιζα, είδα ένα κίτρινο τόπι να φωτίζεται από τον ήλιο. Χωρίς δεύτερη σκέψη και σχεδόν χωρίς να σταματήσω του χάρισα, για μια στιγμή τη ματιά μου.