Photo and text by Achilles Nasios
… Καθώς σταμάτησε μερικά δευτερόλεπτα για να στοχαστεί, πρόλαβα να θυμηθώ ότι μια βόλτα είχα πάει απλά. Το τοπίο αυτό ήταν το καθημερινό μου τοπίο. Είχε μια υπέροχη ομίχλη εκείνο το πρωϊ. Η ομορφιά που απάντησα με ώθησε στην απόφαση να δώσω σημασία και να πατήσω το κουμπάκι. Άρα την πρόθεσή μου την ήξερα κι ας μη το αναλογίστηκα ποτέ. Όλες οι σκέψεις κόπασαν με μιας, καθώς εκείνος συνέχισε.
- Εκτός κι αν εστιάσει την προσοχή του εκεί. Να παρατηρεί ποιά είναι η πρόθεσή του, δίχως να έχει κάποια πρόθεση. Βέβαια, εφόσον η ματιά του είναι αυτή που εδώ σηματοδοτεί την κατάσταση, έχουμε να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στην παρατήρηση της δομής της σύνθεσης. Η γεωμετρική τοποθέτηση καθοδηγείται τόσο από τις εντάσεις των χρωμάτων, όσο κι απο τις γραμμές, οι οποίες ξεφεύγουν ελαφρά από την καθαρή συμμετρία, ακολουθώντας τη φυσική αρμονία του τοπίου. Η πρόθεση του φωτογράφου στην προκείμενη περίπτωση, φαίνεται ότι είναι να ισορροπήσει το χρώμα στη σύνθεση. Η αίσθησή του τον ωθεί να πλησιάσει για ν΄ αυξήσει τον χρωματικό όγκο και φυσικά, αναπόφευκτα, να τονίσει με την τιμητική κεντρική θέση το δεντράκι αυτό, που προφανώς φυτεύτηκε σε εκείνο το σημείο για λόγους αισθητικής.
- Τι θα γινόταν αν υπήρχε τίτλος ή λεζάντα?
- Τι είδους τίτλο θα έδινες?
- Κόκκινο δέντρο για παράδειγμα.
- Μιλάμε δηλαδή για ταυτολογία. Έτσι τονίζεται η ιδιαιτερότητα του δέντρου. Είναι σαν ο φωτογράφος να δηλώνει απλά την πρόθεσή του να μας δείξει τον κόσμο όπως είναι. Θα μπορούσε όμως ν’ ακολουθηθεί άλλη στρατηγική, που θα μπορούσε να μεταβάλλει ριζικά το νόημα της συγκεκριμένης παράστασης. Αν χρησιμοποιούσαμε π.χ. μια λεζάντα τύπου…
Συνεχίζεται…