Photo and text by Achilles Nasios
Απ’ ότι φαίνεται, ακόμη και η πιο απλή φωτογραφία, εφόσον βέβαια δεν έχει υποστεί βαριά επεξεργασία, που έχει, όπως ήδη έχουμε δει, στόχο της να μας υποκινήσει ν’ αντιληφθούμε τον κόσμο πιο συμβολικά, δρα σε κάθε περίπτωση, πρωτίστως διανοητικά. Πρώτα αντιλαμβανόμαστε λογικά περί τινος πρόκειται, αναγνωρίζοντας τα φωτογραφημένα κι έπειτα, αυτόματα, αν αφηθούμε στη διαδικασία της αναγνώρισης δίχως βιασύνη, δεχόμαστε να συμμετέχουμε στη συναισθηματική φόρτιση η οποία προτείνεται. Το αν θα δεχτούμε τελικά την ουσία της απεικόνισης ακολουθώντας μια λογική ή μια συναισθηματική πορεία, δεν έχει και τόση σημασία. Το σημαντικό είναι η αποδοχή της. Μόνο έτσι, απ’ ότι φαίνεται τολμάμε να βουτήξουμε μέσα της και να παρατηρήσουμε την συνειδησιακή αλλαγή η οποία επέρχεται, συνειδητά ή υποσυνείδητα, όταν αφήνουμε τη ματιά μας να γλυστρίσει από σημείο σε σημείο, διαμορφώνοντας τα ψεγάδια της σημασίας που πρόκειται να ενσωματωθούν στο είναι μας, σαν πληροφορίες. Ας μη ξεχνάμε ότι ο πιό απλός τρόπος ν’ αποδεχτούμε μια πληροφορία, είναι να τη θεωρήσουμε σαν κάτι άγνωστο, το οποίο μας δίνει ένα επιπλέον στοιχείο για την κατανόηση της ζωής και του κόσμου. Έτσι κι αλλιώς η φωτογραφία δε μπορεί να προβάλλει περισσότερα από ένα κοματάκι του κόσμου, το οποίο έχει επιλεγεί, συνειδητά ή υποσυνείδητα, για κάποιο λόγο, από κάποιον άλλο.