Text and video by: Achilles Nasios
Μια από τις πόλεις που μου αρέσει να επισκέφτομαι είναι η Βαρκελώνη. Εκτός από τα υπέροχα κτίσματα του Gaudi και όλα όσα μπορεί να σου προσφέρει αυτή η πόλη από πολλές απόψεις, πάντοτε θαύμαζα την εφαρμογή της αντίληψης ότι οι κοινόχρηστοι χώροι, είναι κοινοί. Ανήκουν σε όλους τους πολίτες που χρειάζονται χώρο. Κι έτσι στα πάρκα και τις πλατείες συναντά κανείς ανθρώπους που κάνουν πράγματα δημιουργικά. Παίζουν μουσική, ασκούνται σε κάτι ή απλά, αράζουν να ηρεμήσουν. Είναι όλοι πάντα πρόσχαροι και ανοιχτοί κι έτσι είν’ εύκολο να ανοιχτούν φιλίες.
Κάπως έτσι, συνάντησα ένα μέρος των Kenkeliba να κάνει εξάσκηση σ’ έναν κοινόχρηστο χώρο, ειδικά διαμορφωμένο για τέτοιες περιστάσεις. Άφησα τη ματιά μου να πετάξει σαν μελισσούλα ένα γύρω, προσπαθώντας να συλλέξω τη γύρη απ’ τις στιγμές που κυβερνούσε ο ρυθμός. Δε μπορεί. Κάποια εικόνα και προπάντων ο ήχος, θα έπρεπε να μείνει κι απο αυτή την ανάμνηση.