Text 1 by: Nevi Kaninia - Photo and text 2 by: Achilles Nasios
1.
Εκείνο το διάστημα έπινα συνέχεια μελάνι.
Άνοιγα όλα τα στυλό και το ρουφούσα μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Έτσι τελείωσε το μπλε.
Δεν απελπίστηκα όμως,
βγήκα από το γραφείο και μπήκα στη φωτογραφία
που με δέχτηκε σα φίλη της παλιά.
2.
Στη χώρα των Βίκινγκς οι άνθρωποι συνηθίζουν να μιλούν για την “μπλε ώρα”. Μια ώρα που δεν υπάρχει περίπτωση να μη τη συναντήσει κανείς τα απογεύματα του χειμώνα. Λίγο πριν το σκοτάδι τυλίξει τα πάντα, όλα τριγύρω, γίνονται μπλε. Αυτό βέβαια δε συμβαίνει πάντα, αλλά θυμάμαι ότι μόλις είδα την αλήθεια αυτών των ισχυρισμών, έγινα κυνηγός. Έβγαινα κάθε μέρα, λίγο πριν πέσει το σκοτάδι, να κυνηγήσω το απέραντο μπλε του ουρανού, που σκέπαζε σαν πέπλο τη γη. Δείτε και μόνοι σας…