1.
Kαθόταν αμέριμνα ,όταν έξαφνα ένιωσε ένα τσίμπημα στα σπλάχνα. Κατάλαβε…Έτρεξε όπου το ένστικτο την πήγε. Οι καρδιές των φίλων αιωρούνταν σε πύρινο κυκλικό συρματόπλεγμα, ενώ τριγύρω όλα έσφυζαν από ζωή.Έκανε πολλές διαδρομές για να τις επιστρέψει στους κατόχους τους, ταλαιπωρημένες. Στο τέλος, αποκαμωμένη, άφησε ως αντίτιμο τη δική της.
2.
Εξουσία, πόλεμος, κατοχή, σύνορα, συρματοπλέγματα, έλεγχος…
Έλεγχος στη ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων στη …χώρα τους !
Έλεγχος στη ζωή και τον θάνατο ανθρώπων…!
Σημεία απάνθρωπου “καθήκοντος” και σημεία γέννησης μίσους μεταξύ των ανθρώπων!
Ως πότε;;
3.
Πάντα με γοήτευαν τα απομεινάρια. Ερείπια αρχαία, νεώτερα, ατομικά ή συλλογικά. Και άλλα, που ξέμειναν σε ξένο περιβάλλον, γυμνά από το πλαίσιό τους αλλά όχι από το νόημά τους, να δείχνουν το εφήμερο, αναπάντεχα καλό ή οδυνηρά κακό, να σε καλούν να αναλογιστείς τον χρόνο και τις αιτίες, την αξία της ζωής. Αγκαθωτά συρματοπλέγματα μέσα στον αγρό. Το είχα δει και στην Κύπρο, στην πράσινη ζώνη…
4.
Η καλοκαιρινή ζέστη είχε κατακάψει τα πάντα, ακόμα και τις ψυχές των ανθρώπων που παρέμεναν φυλακισμένοι, περιτριγυρισμένοι από συρματοπλέγματα. Κανείς δε μπορούσε ν’ ανασάνει καθώς ο ήλιος έκαιγε ανελέητα το είναι των στρατιωτών, μέσα κι έξω. Ίσως γι αυτό και η βία να ξεχείλιζε από τα μάτια τους κάθε που έβλεπαν ελεύθερα πουλιά κι άρχιζαν να γαζώνουν με τις σφαίρες τους τον ουρανό. Ο ουρανός παρέμενε γαλανός.
5.
Στεφάνι δίπλα στέκεται από το check point θυμίζοντας μας τον πόνο. Παλαιστινη 2019.
photo © Evita Paraskevopoulou