Photo and text by Ελένη Μαράντου
Μυστήριο στην άκρη των ωκεανών
χάνεται πέρα από τα κύματα
κι έπειτα οι δρόμοι όλοι οδηγούν εκεί,
στην καμπυλότητα του χρόνου,
στις χίλιες δυο αναπνοές
και στην αρχή του τέλους των ονείρων.
Κι όταν συναντηθούν δυο σπίθες
εκεί που θλίβονται οι θεοί
και μαρτυρήσουν το σκοπό,
τότε θα λάμψει το σκοτάδι,
θ’ ανθίσει η γη απ’ την αρχή
εκεί που απλώνεται το σύμπαν.
Κι εσύ κρυμμένος θεατής
στου κόσμου τούτου την οδυνη
θα φανερώσεις τη στιγμή
που όλα γυρίζουν στην αρχή
να βρούνε πάλι ένα γιατί
και το χορό να ξαναρχίσουν.