Photo and text by Ελένη Μαράντου
Σε κάθε βήμα σου ο δρόμος μεγαλώνει
μπροστά πηγαίνεις, πίσω μένει μια γραμμή
κάθε στιγμή ο κόσμος δένει με κορδόνι
το παρελθόν, να μην ξεχάσει τη στιγμή.
Η κάθε ώρα που περνά αφήνει μόνες
στιγμές, ανθρώπους, σκέψεις, όνειρα, ευχές
και όσα έρθουνε μετά φτιάχνουν εικόνες
για όσα πέρασαν και έμειναν στο χθες.
Της κάθε μέρας η αυγή ξυπνάει πόθους
και όλα αλλάζουν στη στιγμή, αν το ζητάς
όμως σε καίει αυτό που κάνει τους ανθρώπους
ν’ αναζητούν τα σταθερά στο πουθενά.
Ψάχνεις εκείνο το σημείο στο ταξίδι
που δίνει νόημα και φως μες τη σιωπή
για να κοιτάξεις όλο θάρρος προς το τέλος
και να χαράξεις την πορεία απ’ την αρχή.