Photo and text by Ελένη Μαράντου
Φως και σκιές
του χρόνου γράφουν τις σελίδες…
Άσπρο και μαύρο
απ’ την αρχή κάθε πρωί…
Λέξεις βουβές
που φανερώνουν τις ελπίδες…
Φόντο θολό
για να σκεπάσει τη φωνή…
Μαύρες γραμμές
που καθορίζουν τις παρτίδες…
Γκρίζες σκιές
που ζωγραφίζουν τη στιγμή…
Φως σκυθρωπό
κάνει παιχνίδι με τις μοίρες…
Κι ένα κλαδί
κάνει το θρήνο προσευχή…