Text by © Nevi Kaninia - Photo by © Achilles Nasios
- Μα πόσα καπέλα φορούσα τότε;
-Είχες πολλά.
Ροκάνιζα τις σκιές,
ξεφλούδιζε η μύτη μου και γελούσες.
Μερικά είχαν λάστιχα που τα κρατούσαν.Τα πιο ωραία όμως δεν είχαν και τα έπαιρνε ο αέρας.
Κάποια τα κυνηγούσα στο δρόμο και τους φώναζα:
-Θέλω τη σκια σου,
θα γυρίσεις πίσω
θες δε θες.
Άλλαζε ο αέρας και επέστρεφαν σε μένα ως σκέψεις αμαρτωλές.
Όταν πια ξεχύλισαν οι ντουλάπες και οι κρεμάστρες,
το πήραμε απόφαση
να τα διώξουμε.
-Μα είναι ανεκτίμητα, κλαψούριζα απαρηγόρητη.
Είπες να τα κρατήσουμε για να με παρηγορήσεις.
Δεν ήξερα πως σκόπευες εμένα να πουλήσεις.