Text by © Nevi Kaninia - Photo by © Achilles Nasios
Κάθε τρεις και λίγο
έβγαινε το μάτι και με κοίταζε με επιμονή.
-Πες μου μια ιστορία, παρακαλούσε.
“Στην αρχή ήσουν εσύ, του έλεγα
και μας κοίταζες από ψηλά.
Όταν ήθελες να κοιμηθείς, έκλεινες
και βλέπαμε τα όνειρά σου
στον ουρανό.
Μερικές φορές είχαν τέλος καλό”
-Δεν μου αρέσει το τέλος.
Πάμε πάλι από την Αρχή.
Τραβούσα την κουρτίνα
και προσευχόμουν στη σιωπή.