Text by © Nevi Kaninia - Photo by © Achilles Nasios
Η μονομαχία είχε οριστεί νωρίς το πρωί,
σχεδόν ξημέρωμα.
Όποιος κατάφερνε να χτυπήσει πρώτος θα ήταν φυσικά ο νικητής.
Δεν ήξερα από ξίφη και μαχαιριές,
είχα ένα μικρό σουγιά να σκαλίζω τους κορμούς των δένδρων
άμα ήθελα να τα πονέσω.
Σταθήκαμε πλάτη πλάτη και με τον πυροβολισμό
γύρισα απότομα.
΄Εκλεισα τα μάτια να μη σε δω.
Σταυρώσαμε τα ξίφη μας
και σταθήκαμε κάτω από ανέφελο ουρανό.
Δεν κέρδισα, δεν έχασα.
Δεν κέρδισες, δεν έχασες.
Είμαστε ακόμα εδώ.