Text by © <a href=”https://www.facebook.com/nevi.kaninia” target=”blank”>Nevi Kaninia - </a>Photo by © <a href=”https://anikon.org/” target=”blank”>Achilles Nasios</a>
Έμενε στο δένδρο χρόνια.
Τα καλοκαίρια φορούσε το μαγιό του και τους χειμώνες
ένα σκουφί.
Του έφερνε φαγητό μία γυναίκα που ήταν η μικρή του αδελφή.
Έτρωγε μήλα συνήθως.
Σκέφτηκα την αναφορά στο προπατορικό αμάρτημα και καθώς περνούσα
τον ρώτησα
-Α νομίζω ότι δεν έφταιγε το φίδι πάντως.
-Γιατί τρώτε τόσα μήλα;
-Γιατί αν είχαμε τα μήλα θα ήμασταν ακόμα εκεί,
αλλά έγινε αυτό με το ζεύγος κι έτσι μείναμε εκτός.
Κάθε φορά που τρώω ένα μήλο σκέφτομαι τη πρώτη δαγκωνιά
και αν υπάρχει επιστροφή.
-Δε νομίζω του είπα, αδύνατον να αλλάξουμε την ιστορία
είναι αργά
-Έχετε δίκιο είπε και δάκρυσε λίγο πριν ξαπλώσει στα κλαδιά.