Song and text: Rita Antonopoulou - Photography-Direction: Akis Christou - Co-Production: Hocus Photus
Όταν ένα τραγούδι οπτικοποιείται υπάρχει πάντα κίνδυνος. Η εικόνα μπορεί είτε να το “καπελώσει”, ή να πει μια ιστορία συγκεκριμένη η οποία να σου αφαιρεί από τη φαντασία σου και το τι θα σήμαινε για σένα η ιστορία του τραγουδιού. Υπάρχει φυσικά κι ο ευτυχής δρόμος της σύμπλευσης όπου η εικόνα γεννιέται από την ιστορία με ουσία,αλήθεια και χαρά. Κάπως έτσι ευτύχησε το ‘Λευκό μου φανελάκι’ πριν λίγα χρόνια. Ένα τραγούδι πολύ “δικό μου”, που από την πρώτη στιγμή που το άκουσα με πήγε πολύ πίσω στα παιδικά μου χρόνια. Αν δεν έρθουμε σε επαφή με το παιδί μέσα μας, δε θα είμαστε ποτέ καλά και σίγουρα δε μπορούμε να εκφραστουμε με την ψυχή μας όταν τραγουδάμε κι αυτό προσπαθώ να περάσω στους μαθητές μου.
Η συνάντηση με το παιδί μέσα μας είναι λυτρωτική. ‘Ετσι… είμαι πολύ χαρούμενη που στην οπτικοποίηση της ιστορίας του τραγουδιού μου, το δικό μου παιδί το υποδύεται..το δικό μου παιδί. Η Φαίδρα μου. Και θα υπάρχει για πάντα καταγεγραμμένη, χάρη στον Άκη Χρήστου, η τελική μας συνάντηση κι η ελπίδα για το μετά.