Συνέχεια από 02. “Αναζητώντας τη χαμένη Μαγεία”
… Είναι δυνατόν να αντλήσουμε μέσα από τις εικόνες τη μαγεία; Είναι δυνατόν να ανακαλύψουμε την ουσία του εαυτού μέσα από την φωτογραφική δυνατότητα;
Αυτά είναι προφανώς κάποια ερωτήματα που δύσκολα μπορούν να απαντηθούν μονολεκτικά και όμως, δε θα διστάσω να πω πως ναι. Είναι εφικτό, αρκεί όμως να δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.
Όπως ακριβώς είναι απαραίτητο ένα χωράφι να προετοιμαστεί κατάλληλα για να αποδώσει τα οφέλη του, έτσι ακριβώς χρειάζεται να προετοιμαστεί και να καλλιεργηθεί ο άνθρωπος για να δεχτεί τα οφέλη της γνώσης, της μόνης δυνατότητας που έχουμε οι κοινοί θνητοί για να γευτούμε εκ νέου τη μαγεία.
Η φαινομενικά άγονη γη, μπορεί να μεταμορφωθεί σε γόνιμη μόνο αν κάποιος την καλλιεργήσει. Για να συμβεί αυτό είναι απαραίτητα πρώτα απ’ όλα το έδαφος να ξεχερσωθεί. Να απομακρυνθούν από εκείνο τα φυτά που δεν είναι χρήσιμα και να καθαριστεί από τις πέτρες. Μόνο έτσι μπορεί στη συνέχεια κάποιος να οργώσει το χώμα και να το προετοιμάσει για τη σπορά. Φυσικά ο σπόρος είναι η σημαντικότερη προϋπόθεση για να μπορέσει κανείς να γευτεί τα οφέλη της καρποφορίας, όμως συχνά δεν είναι από μόνος του αρκετός. Για να βλαστήσει χρειάζεται πότισμα. Το έδαφος θα χρειαστεί καθάρισμα από τα ζιζάνια για να μη καταστραφούν οι μικροί βλαστοί κι αργότερα, όταν τα φυτά καρπίσουν θα χρειαστεί κάποιος να μαζέψει τους καρπούς και να τους αποθηκεύσει κατάλληλα, ώστε να τους αξιοποιήσει σαν τροφή. Αν λοιπόν κανείς παρατηρήσει και στοχαστεί πάνω σε αυτή την απλούστατη λειτουργία της φύσης, θα μπορέσει εύκολα να αντιληφθεί τη σπουδαιότητα της προετοιμασίας και της φροντίδας, που δίχως αυτά σπάνια θα καταφέρει κάποιος να έχει την πολυπόθητη σοδειά.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο έχουμε κι εμείς να κινηθούμε εάν πράγματι επιθυμούμε να καλλιεργήσουμε στον εαυτό μας αυτή την εκπληκτική δυνατότητα που μας παρέχει η ανθρώπινη φύση μας. Να γνωρίσουμε δηλαδή τον εαυτό μας και μέσα από την γνώση αυτή ν’ αντιληφθούμε την ουσία του κόσμου που απλόχερα μας προσφέρεται.
Που θα ήταν όμως καλό να αρχίσουμε; Από που ξεκινάει η προετοιμασία, όταν μιλάμε για την αξιοποίηση της φωτογραφικής δυνατότητας, ώστε να φτάσουμε μέσα από αυτή στην ποθητή αυτογνωσία;
Ο Αχιλλέας Νάσιος είναι εικαστικός φωτογράφος, video-artist, δάσκαλος φωτογραφίας και ερευνητής της Φωτογραφικής δυνατότητας.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα.
Διδάχτηκε Φωτογραφία στην ΑΣΚΤ FAMU Prague, Οπτική επικοινωνία στην ΑΣΚΤ UDK Berlin, Ψηφιακές μορφές Τέχνης στην ΑΣΚΤ Αθηνών (Master) και βιντεο-τέχνη στην ΑΣΚΤ KKH Stockholm (Master).
Δίδαξε φωτογραφία στο ΤΕΙ Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και τη Φωτογραφική Ομάδα της Παιανίας.
Από το 2007 μέχρι το 2022 έζησε στην Σουηδία σαν freelance artist and lecturer.
Από το 2015 ξεκίνησε την εφαρμογή της ιδέας των Φωτογραφικών Παιχνιδιών· μιας βιωματικής μεθόδου εμβάθυνσης στη φωτογραφία. Ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Τεχνών κι Επιστημών Hocus Photus.
Από το 1986 εκθέτει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Από τον Ιούνιο του 2022 έχει επιστρέψει στην Ελλάδα όπου συνεχίζει το καλλιτεχνικό και διδακτικό έργο του μέσω του δικτύου Hocus Photus, συμμετέχοντας
επίσης στο μουσικό σχήμα imperfect id.
Η έμφαση στη διδασκαλία του δίνεται στο βίωμα και την πνευματικότητα που προσφέρει η φωτογραφική διαδικασία και συνδυάζει την Τέχνη της Φωτογραφίας με την πρακτική του Ζεν.
web: anikon.org