Συνέχεια απο: Η συγκάληψη της ευθύνης

Απορώ με τη σιγουριά μου. Πως μπορούσα να είμαι τόσο σίγουρος γι’ αυτό που εκπροσωπούσα; Πως είναι δυνατόν να αισθανόμουν τόσο ασφαλής μέσα στο σύννεφο της δικής μου ψευδαίσθησης; Πως ήταν δυνατόν να έλπιζα ότι θα τα κατάφερνα να ξεφύγω από το πεπρωμένο που δε χάριζε ποτέ τίποτα; Κι όμως, ακολουθώντας εκείνη την καρδιά του παιδιού, που δεν έπαψε ποτέ να πάλλεται μέσα μου, κατάφερα να μάθω σταδιακά να κινούμαι σε μονοπάτια μυστικά, που ίσως κανείς δε γνώρισε, ακόμη κι αν κάποιες φορές είχε τυχαία βαδίσει επάνω τους. Παρ’ όλ’ αυτά, η αμφιβολία δεν έπαψε ποτέ να ορίζει τους φόβους μου κι εκείνοι με τη σειρά τους, δεν έπαψαν ποτέ να με κατευθύνουν. Κι όμως, δεν υπήρχε κανένας λόγος να φοβάμαι. Σε κάθε περίπτωση έχω πλέον σιγουρευτεί πως η βιασύνη δεν έπαψε ποτέ να καθορίζει τα λάθη που κυριολεκτικά γεννούσαν το φόβο μου. Εκείνος καραδοκούσε σιωπηλά, στοχεύοντας πάντα στα ίσια το κέντρο της σκέψης μου, σαν τεντωμένο τόξο· σε τέτοιο σημείο μάλιστα , που είχε τη δύναμη να καθορίζει τη δράση μου. Επέβλεπε την κάθε απόφασή μου κι απόδιδε σε κάθε ασυνείδητή μου κίνηση την απαραίτητη τιμωρία. Μια τιμωρία από την οποία μονάχα η ντροπή θα μπορούσε να με λυτρώσει. Μια ντροπή, που συχνά αρνιόταν να φανερωθεί ακόμα και σε μένα τον ίδιο.

Δεν είχα ιδέα πλέον για το τι ήταν αυτό που καθόριζε την υπομονή μου. Ξέρω μόνο ότι η υπομονή είναι προτέρημα μόνο στην περίπτωση που δε γίνεται κατάχρησή της και στη δική μου περίπτωση, είχα βολευτεί τόσο καλά στη θαλπωρή της αγκαλιάς της, που ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι αυτό ήταν, ίσως, το μεγαλύτερό μου σφάλμα. Είχα αρχίσει να μην ενδιαφέρομαι πιά για τίποτε άλλο, έξω απ’ αυτή την αγκαλιά, αλλά ποτέ δεν είχα υπολογίσει το τι θα γίνονταν στην περίπτωση που θα την έχανα. Δεν ήξερα ότι η ελευθερία δε φοβάται ούτε τη ζωή, ούτε το θάνατο. Δεν ήξερα ότι η ασφάλεια, την οποία ποθούσα όσο τίποτε άλλο, με ευνούχιζε, κυβερνώντας όλη την ενέργεια της σκέψης μου και τέλος, ολάκερη τη ζωή μου. Μια ζωή, την οποία όλο και περισσότερο αρνούμουν, για χάρη της ασφάλειας αυτής. Από την άλλη, δεν έχω ιδέα τι θα είχα απογίνει αν δεν την είχα.